nərə

1.

is. zool. Qiymətli əti, kürüsü olan, çaylarda, dənizlərdə yaşayan qığırdaqlı balıq.

2.

is. məh. Evlərin üstünə qoyulan tir. Su gəldi, pərə dəydi; Ox keçdi, nərə dəydi; Sənin kimi cavanlar; Tezliklə yerə dəydi. (Bayatı).

3.

is. <ər.> Hücum, həmlə, vuruş əsnasında bərk bağırma; bağırtı. Nərə çəkmək, nərə vurmaq – bərk bağırmaq. Koroğlu axırda bir dəli nərə çəkib, Dəli Həsəni götürüb yerə vurdu. «Koroğlu». Nəbi bir nərə çəkdi ki, dağ-daş titrədi. «Qaçaq Nəbi». // Ümumiyyətlə bərk qışqırıq; çığırtı. Muradqulu və Heydərqulunun nərələri evə bir elə vəlvələ saldılar ki, guya elə bu saat dünya və aləm dağılacaq? C. M.. <Rüstəm kişi> birdən elə nərə çəkib qışqırdı ki, səsinə çöllər titrədi. M. İ..